Wij geloven in de combinatie van de Braziliaanse Samba, de Tibetaanse kalmte en de Limburgse bourgondische cultuur!
Alex Bos (1963) Goirle, opgegroeid in Limburg
Enfant terrible
Als kind gaat Alex gedurende vijf jaar naar een privé-internaat. Bij terugkomst is het moeilijk voor hem om aansluiting te vinden bij de leerlingen op de middelbare scholen. Men vindt hem een ‘enfant terrible’ en hij kan er niet goed aarden. Naar school gaan is voor Alex een straf. Dressuurkampioen wil hij worden en hij is helemaal gek van paarden! Hij vindt steun bij zijn opa want die snapt dat helemaal en heeft plannen om in de Eikenhof een manege te starten.
Alex’ moeder vindt dat allemaal leuk en aardig, maar eist van Alex dat hij een diploma haalt. Aangezien Alex ook wel geïnteresseerd is in koken, meldt zij hem aan bij de (SVH) koksopleiding in Sittard. Alex haalt braaf zijn diploma ‘eerste kok’ en loopt stage bij twee toprestaurants: ’t Klauwes en de Bloasbalg in Wahlwiller.
Nu is zijn weg vrij om met paarden aan de slag te gaan, maar als 18-jarige puber ontdekt hij al snel dat dit toch te saai voor hem is.
Eigen koers
Gelukkig heeft hij een prima koksdiploma op zak en zijn liefde voor koken. Alex wil niet voor een baas werken en zijn eigen koers bepalen. Met financiële steun van zijn opa start hij een cateringbedrijf in Aken waar hij kookt voor galafeesten, exclusieve en zelfs koninklijke gezelschappen. Hij legt zoals altijd de lat hoog en is van mening dat hij een betere theoretische basis moet hebben. Op zijn 25e vertrekt hij daarom naar Luzern om daar een opleiding aan de hotelschool te gaan doen. Zes turbulente en leerzame jaren later heeft hij zijn diploma op zak en ligt de wereld ligt aan zijn voeten.
Familieomstandigheden brengen hem terug naar Nederland. In die tijd lagen de banen niet bepaald voor het oprapen en na veel vruchteloze sollicitaties is Alex het helemaal zat. Hij hakt de knoop door en vertelt zijn moeder dat hij naar Rio de Janeiro gaat om daar een Thais restaurant te openen. Hij stouwt twee zeecontainers in Birma vol met hoogwaardig, professioneel restaurantinterieur en vertrekt naar Brazilië.
Rio de Janeiro
Hij weet dan nog niet dat je in Brazilië zonder ‘fiador’ (iemand die garant voor je staat) geen onderneming mag of kunt starten, ook al ben je financieel draagkrachtig genoeg.
Om niet te verhongeren en om de huur van zijn appartementje in Ipanema te kunnen betalen verkoopt hij (illegaal) Thaise snacks op het strand van Rio de Janeiro. De dagen op strand, het koken, Carnaval in Rio. Het was niet altijd feest en ook niet altijd gemakkelijk maar Alex denkt plezier terug aan die tijd!
Helena
Om hem te steunen en te helpen bezoekt zijn moeder Helena hem Brazilië. Zijn moeder, die heel wat met hem heeft moeten meemaken zegt hij zelf. ‘Een bijzondere vrouw: avontuurlijk, gul, liefdevol en met een – voor die tijd ongebruikelijke - open mind’!
Lanna Thai
Jaren later (1995) kan hij dan toch zijn restaurantje beginnen in een mooie wijk van Sao Paulo: ‘Lanna Thai’. Dankzij zijn kooktalenten en het promotiewerk van ex-miss Brasil Tanja Caldes gaat het restaurant supergoed lopen. Zó goed dat Alex het niet meer goed onder controle kan houden. In 1996 komt Fernando in zijn leven. Hij neemt Lanna Thai als gastheer onder zijn hoede en zet het restaurant weer terug op de rails.
Alex’ moeder Helena wordt erg ziek en overlijdt in 2000.
Caraíva
Alex en Fernando besluiten om naar Nederland te gaan en Alex heeft nog een consultancy klus die hij wil afronden voordat ze vertrekken. Door omstandigheden duurt deze afronding uiteindelijk drie maanden en de opdrachtgever stelt hen zijn strandhuis in Caraíva ter beschikking voor de duur van de klus. Het is een droomhuis aan zee, primitief en zonder stroom, in een warm en gastvrij dorp. De mensen van Caraíva zijn dol op Alex en Fernando. Fernando is bekend als een bonte hond in het dorp en hij wordt behandeld als een koning. Hij woont immers in het móóiste huis van het dorp waar nu iedereen welkom is. Alex en Fernando koken met de dorpsbewoners, eten samen met hen en voelen zich thuis. Fernando zorgt voor Alex en voor de drommen indianenvrouwen en dorpsbewoners die dagelijks op bezoek komen.
Als Alex een teen breekt brengt hij veel tijd door in de hangmat. Om de tijd een beetje te doden gaat hij lezen: een boek over Tibetaans boeddhisme van de Dalai Lama en ‘Orange book’ van Osho. In eerste instantie vindt Alex het saai en taai leesvoer. Maar omdat hij het niet helemaal snapt, fascineert het hem ook. Hij experimenteert wat met mediteren, leest verder en begrijpt dan opeens dat hier een belangrijke weg voor hem ligt, dat deze tijd een bijzondere betekenis heeft. Voor Alex en Fernando zijn deze maanden in Caraíva de beste tijd van hun leven!
Terug in Nederland
In 2002 trouwen ze in Amsterdam en denken na over de toekomst. Ze sleutelen in die tijd al aan het concept voor ‘Landgoed de Eikenhof’ en in 2003 dienen ze zelfs een eerste vergunningaanvraag in bij de gemeente Voerendaal. De aanvraag wordt afgewezen en door de teleurstelling krijgt de innerlijke onrust weer vat op de mannen. Ze hebben op dat moment niet de moed om door te zetten en verkassen voor een poosje naar Zwitserland om daar te gaan werken. Als ze weer terugkomen in Nederland is de arbeidsmarkt nog steeds krap. Alex meldt zich bij Mora en pakt ’s nachts kroketten in, geeft kookcursussen aan kankerpatiënten in het Toon Hermanshuis en kookt als freelance kok bij mensen thuis voor feesten en exclusieve diners. Het klusbedrijf dat Fernando in Amsterdam heeft gestart levert hem veel werk en een uitgebreid netwerk op.
Lua Pauline
In 2008 keert het tij: Alex en Fernando nemen restaurant Lua Pauline over aan de bosrand van Aken. Op verzoek van een bruidspaar plaatsen zij een glazen ‘tent’ op het terrein om daar de bruiloft te kunnen vieren. Deze glazen tent is uiteindelijk kenmerkend geworden voor Lua Pauline en heeft voor een groot deel het succes bepaald van de onderneming. De glazen toevoeging aan het restaurant is enorm populair bij bruidsparen en een weerbestendige variant moet de ‘voorlopige’ tent gaan vervangen. Een vergunning verleent de gemeente niet maar het ‘glazen huis’ wordt gedoogd. Na twaalf fantastische jaren komt er een einde aan het gedogen. In het bestemmingsplan is de unieke glazen trouwlocatie niet meer toegestaan, niet langer gedoogd. Op 30 juni 2022 sluit Lua Pauline haar deuren definitief.
Waar een deur sluit, gaat een andere deur open …
De droom
Het plan voor Landgoed de Eikenhof is nooit uit hun gedachten geweest en door de jaren heen krijgt het plan steeds meer vorm. Alle mooie ervaringen, goede herinneringen en wijze inzichten krijgen een plek in Landgoed de Eikenhof. Vol trots en met veel liefde hebben ze het jaar 2021 in het teken gesteld van de bouw van hun droom. Eindelijk is het zover!
Landgoed de Eikenhof
Ze kunnen er dágen over vertellen maar willen graag dat iedereen het gaat erváren. Door te planten, voelen, ruiken en proeven. Een retraitelandgoed dat een bron is van creativiteit.
Waar ontspanning, kunst en cultuur een plek krijgen. Waar meditatie, yoga, vrolijkheid, muziek en saamhorigheid naadloos op elkaar aansluiten. Waar mensen van alle leeftijden elkaar ontmoeten. Waar educatie, eetbaar landschap, biodiversiteit, voedselbos, foodlab, picknicks, kruidencursussen en ‘natural weddings’ centraal staan.
Een plek die past in het gedachtengoed van het Tibetaans boeddhisme:
‘Je bent wat je ademt, wat je eet, wat je denkt’
Fernando Ferreira
Geboren in Brazilië (Rio de Janeiro), 1962
Fernando is geboren en getogen in een van de armste wijken (favela) van Rio. De politie kom je hier niet tegen; de drugsmaffia is hier de baas.
Mooie romige milkshake
Kleine Fernando (5 jaar) loopt iedere dag langs een etalage romige milkshakes uitgestald staan en hij droomt ervan zo’n grote beker met dat lekkers te kunnen kopen. Maar hij heeft geen geld om zo’n mooi gekleurde milkshake te kopen en van zakgeld hebben ze in zijn gezin nog nooit gehoord. Fernando heeft nog vier zussen en zijn vader moet hard werken om het gezin te onderhouden. Op een dag is Fernando er klaar mee: hij wil geld verdienen. Veel jongetjes uit zijn wijk verdienen een beetje geld als schoonmaker, maar dat is niet zo ‘zijn ding’. Hij wordt ‘schoenmakersgezel’ en gaat in de leer bij een schoenmaker. Tot zijn twaalfde maakt hij als piepjonge ‘aspirant-schoenmaker’ de prachtigste damesschoenen. Nu heeft hij geld om een goddelijk lekkere milkshake te kopen, maar ook voor een fiets en voor een kaartje voor de bioscoop – zijn grootste hobby.
Als kleine jongen wil hij piloot worden maar hij snapt heel goed dat er voor een pilotenopleiding geen geld is bij de Ferreira’s. Wel krijgt Fernando de kans om een beroepsopleiding te volgen die 3,5 jaar duurt en waarmee hij in ieder geval een betaalde baan kan krijgen. Een buitenkans voor hem! Fernando is een harde werker en zijn opleiding maakt hij uiteraard succesvol af. Niet lang daarna krijgt hij een baan in een machinefabriek waar metalen mallen geproduceerd worden.
Lanna Thai
Hij heeft al snel in de gaten dat zijn toekomst niet in zijn geboortestad zal liggen. De perspectieven zijn er niet rooskleurig en in andere steden liggen de salarissen veel hoger. Hij wil meer en vertrekt naar Sao Paulo om daar te gaan werken. Op een feestje ontmoet hij Alex die hem vertelt over zijn restaurant ‘Lanna Thai’. Fernando bezoekt het restaurant en ziet meteen dat er werk aan de winkel is. Hij stroopt zijn mouwen op, ontslaat personeelsleden die niet goed werken en ontpopt zich als een perfecte, knappe, charmante en kundige gastheer.